Biopsja cienkoigłowa to inwazyjny zabieg przeprowadzany w celu pobrania fragmentu tkanki, co do której zachodzi podejrzenie zmiany złośliwej. Wycinek pobrany podczas zabiegu przekazywany jest do badania histopatologicznego wykonywanego przy pomocy nakłucia bardzo cienką igłą. Biopsję cienkoigłową wykonuje się w celu ustalenia, czy w obrębie badanego narządu doszło do powstania zmian chorobowych, a także do oceny stopnia zaawansowania tej zmiany. Badanie to nie boli, rzadko zdarzają się powikłania w postaci krwawień.
Wskazaniem do biopsji cienkoigłowej sa m. in.:
- zmiany guzowate piersi (w momencie wykrycia wszelkich zmian podczas badania palpacyjnego, szczególnie, jeżeli charakteryzują się asymetria, twardością, nierównymi granicami, nieprzesuwalnością względem otaczających tkanek)
- choroby opłucnej (w celu rozpoznania gruźlicy a także procesu nowotworowego)
- choroby wątroby (w celu stwierdzenia marskości wątroby lub innej miąższowej choroby wątroby, uzyskanie materiału w celu określenia stężenia miedzi lub żelaza w wątrobie, kontroli postępu choroby wątroby lub wykrycia jej istotnej przyczyny)
- choroby nerek (w celu rozpoznania chorób powodujących niewydolność nerek lub określenia przyczyn pogarszającej się czynności nerek)
Choroby innych narządów t. j. :tarczyca, trzustka, gruczoł krokowy, ślinianki czy węzły chłonne.
Pacjent podczs badania znajduje się w pozycji leżącej. Biopsję cienkoigłową wykonuję się cienką igłą o średnicy zewnętrznej 0,5–0,6mm, dlatego przeważnie nie znieczula się miejsca, w którym będzie wykonywany zabieg. Podczas badania można odczuwać zatem dyskomfort. Przeprowadza się natomiast dokładne odkażenie miejsca, w którym będzie wykonane wkłucie. Przebieg biopsji cienkoigłowej zależny jest od stopnia wyczuwalności zmiany. Lokalizuje zmianę palpacyjnie lub przy użyciu USG, następnie wprowadza igłę w ognisko zapalne i przy użyciu strzykawki pobiera treść komórkową. Tak pobrany materiał rozprowadzany jest na szkiełku, a następnie utrwalany za pomocą specjalnego preparatu. W następnej kolejności patologiczna zmiana oceniana jest pod mikroskopem.
Przygotowanie do biopsji cienkoigłowej należy rozpocząć na tydzień przed planowanym zabiegiem. Trzeba wówczas (w porozumieniu z lekarzem) odstawić środki zawierające w składzie kwas acetylosalicylowy i leki przeciwbólowe zawierające ibuprofen czy naproksen. Należy również poinformować lekarza o przyjmowanych lekach przeciwzakrzepowych oraz o wszystkich innych preparatach przyjmowanych stale. Na kilka godzin przed biopsją cienkoigłową nie powinno się przyjmować napojów i pokarmów.
Partnerzy
Wyszukiwarka
