Ćwiczenia czynne wolne oznaczają, że pacjent w pełni samodzielnie, bez pomocy terapeuty czy specjalistycznego sprzętu, wykonuje ćwiczenie w możliwie dużym, bezbolesnym zakresie ruchu, poruszając częścią ciała przeciwko sile grawitacji. Opór w tego typu ćwiczeniach jest równoznaczny z siłą ciążenia poruszanego odcinka ciała, która może być nieznacznie modyfikowana przez wykorzystane przybory do ćwiczeń, np.: piłki, szarfy, laski gimnastyczne itp. Dodatkowe przybory, formy zabawowe, elementy współzawodnictwa w ćwiczeniach czynnych wolnych mają za zadanie urozmaicenie i ewentualnie utrudnienie wykonywanego ruchu.
zmniejszenia siły i wytrzymałości mięśniowej,
ograniczenia zakresu ruchu w stawach,
zaburzenia równowagi i koordynacji ruchowej,
związanych z korygowaniem wadliwej postawy ciała.
Wykonywanie ćwiczeń czynnych wolnych bardzo mocno angażuje układ nerwowy pacjenta, który musi przez cały czas samodzielnie kontrolować przebieg ruchu. Dzięki temu uzyskuje się większą precyzję ruchów, jednocześnie poprawie ulega koordynacja nerwowo-mięśniowa.
Prowadzenie ćwiczeń czynnych polega na przestrzeganiu poszczególnych faz ruchu: pozycja wyjściowa, ruch w kierunku pozycji końcowej, powrót do pozycji wyjściowej z pozycji końcowej. Krótka przerwa na końcu jednego powtórzenia ruchu usprawnia dopływ krwi, która zaopatruje w substancje odżywcze osłabione i uszkodzone tkanki, przyspieszając jednocześnie ich regenerację. Zwiększeniu efektywności ćwiczeń czynnych sprzyja prawidłowy kontakt werbalny fizjoterapeuty z pacjentem, dzięki któremu zapewniona jest stała kontrola nad prawidłowo wykonywanym ćwiczeniem.
Partnerzy
Wyszukiwarka
